14 Mayıs 2009 Perşembe

Kuşlar gibi...


Geçen hafta proje dersimden kalacağımı anladığım zaman, okulum bir sene uzayacak olsabile, ailem zılgıtı basacak olsabile kendimi inanılmaz rahatlamış hissetmiştim. Üzerimdeki ağır, ilerleyemeyen, binlerce kısır döngü içerisinde beni boğan, bir o kadarına da gebe; projeme ilk defa, rahat rahat dışarıdan bakabildim. İşte ozaman aklımdaki problemler, çıkmazlar suyun yüzeyine gelince patlayan baloncuklar gibi sandoz hızıyla eriyip havaya karıştı. Bu hissiyat silsilesi ve rahatlamanın ardından kendimi, İTÜ'den aldığım küçük defterere bir şeyler çizmeye verdim.

Yaşadığım en kısa ama en etkili tatillerden biri oldu, bu çizim süresi.

3 yorum:

  1. eskısehırde bız o duyguya "aptallamak" dıyoruz be koçum (=

    YanıtlaSil
  2. Boşlamak belki, ama aptallamak ne kadarı bilemedim :)

    YanıtlaSil
  3. yok , boşlamak sebep bu aşama da
    ben sonucu söyledım sana =)

    YanıtlaSil