14 Mayıs 2009 Perşembe
Kuşlar gibi...
Geçen hafta proje dersimden kalacağımı anladığım zaman, okulum bir sene uzayacak olsabile, ailem zılgıtı basacak olsabile kendimi inanılmaz rahatlamış hissetmiştim. Üzerimdeki ağır, ilerleyemeyen, binlerce kısır döngü içerisinde beni boğan, bir o kadarına da gebe; projeme ilk defa, rahat rahat dışarıdan bakabildim. İşte ozaman aklımdaki problemler, çıkmazlar suyun yüzeyine gelince patlayan baloncuklar gibi sandoz hızıyla eriyip havaya karıştı. Bu hissiyat silsilesi ve rahatlamanın ardından kendimi, İTÜ'den aldığım küçük defterere bir şeyler çizmeye verdim.
Yaşadığım en kısa ama en etkili tatillerden biri oldu, bu çizim süresi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
eskısehırde bız o duyguya "aptallamak" dıyoruz be koçum (=
YanıtlaSilBoşlamak belki, ama aptallamak ne kadarı bilemedim :)
YanıtlaSilyok , boşlamak sebep bu aşama da
YanıtlaSilben sonucu söyledım sana =)